Wieś Bukowiec, o której pierwsze wzmianki pojawiają się około 1300 roku, początkowo należała do rodu Zedlitz. Około XVI wieku, za władania tej znanej na Śląsku rodziny, wybudowano tutaj pałac z fosą. Majątek przechodził z rąk do rąk, aż do 1785 roku, kiedy jego właścicielem został Friedrich Wilhelm von Reden, przyszły minister górnictwa w rządzie pruskim, który stworzył tutaj swoją rezydencję i gospodarstwo rolne. Pod wpływem podróży do Anglii zlecił on przebudowę pałacu w klasycystycznym stylu i założył około 250- hektarowy park angielski. Dzięki bliskim kontaktom z pruską rodzina królewską tego światłego i wykształconego właściciela, Bukowiec przekształcił się w ważny ośrodek kulturalny i jedną z najpiękniejszych miejscowości ówczesnych Prus. Gościł  wiele osobistości: Króla Wilhelma III z żoną Luizą, barona Heinrich vom Steina,  Izabelę Czartoryską, Johna, Q. Adamsa, późniejszego prezydenta Stanów Zjednoczonych oraz Caspara Davida Friedricha, wybitnego malarza- romantyka. W późniejszym czasie majątek był zarządzany przez żonę hrabiego- Friederike von Reden. Pod koniec lat trzydziestych XIX wieku przyczyniła się do udzielenia schronienia uchodźcom religijnym z Tyrolu oraz doprowadziła do przewiezienia do Karpacza średniowiecznego kościoła znad jeziora Wang w Norwegii.

Projekt parku przypisuje się hrabiemu von Redenowi, Jednocześnie wiadomo, że w okresie powstawania założenia parkowego mieszkał w Walterhaus (dzisiaj zwanym Domem Ogrodnika) w Bukowcu ceniony twórca ogrodów, Hans Karl Walther.

Park uznaje się za jeden z pierwszych parków romantycznych na Śląsku. Wtopione w krajobraz budowle ogrodowe wyznaczają kolejne etapy w dziejach ludzkości i odzwierciedlają wizję świata, w której człowiek i natura pozostają w nierozerwalnej zależności. Główną ideą w projektowaniu parku było malownicze połączenie obszarów wykorzystywanych rolniczo z walorami parku krajobrazowego. Wraz z oddalaniem się od pałacu następuje rozluźnienie kompozycji, ku naturalnemu krajobrazowi. 

Wystąpiły tu trzy typy kompozycji pejzażowych: ogród kwietny, park krajobrazowy i farma ozdobna. Pierwszy odzwierciedlały założone w późniejszych latach dekoracyjne kwietniki z klombami wokół podjazdu pałacowego (pleasure grounds), ogród różany przy oranżerii oraz sad wiśniowy przy Domu Ogrodnika. Drugi typ kompozycji reprezentował 120-hektarowy park krajobrazowy z Opactwem, belwederem, wieżą widokową, sztuczną ruiną i innymi budowlami. Na trzeci składały się starannie utrzymane łąki, pola, zarybione stawy i folwark, przenikające się z rozmieszczonymi w okolicy pawilonami ogrodowymi służącymi rozrywce i wypoczynkowi. Całość spinały osie widokowe, których kierunki wyznaczały dominanty w postaci obiektów usytuowanych na okolicznych wzgórzach. Istotne znaczenie w kompozycji parkowej miał rozbudowany układ wodny, stworzony przez związane z zespołem stawów wijące się strumienie i rowy, oplatające gęstą siecią otoczenie pałacu. Łagodny pagórkowaty teren, okalający stawy od wschodu, otwiera się szerokim widokiem na panoramę Karkonoszy.

Z dawnego układu dróg, tworzących bogaty system komunikacyjny w obrębie założenia parkowego, przetrwała główna promenada spacerowa. Odchodzące od głównej promenady trakty spacerowe i alejki, w dużej mierze ponownie uporządkowane na przestrzeni ostatnich kilku lat, łączyły ważniejsze miejsca krajobrazowej części parku, a niektóre z nich prowadziły także bezpośrednio do okolicznych majątków (Mysłakowice, Karpniki). Po północnej stronie drogi przecinającej Bukowiec ukształtowano malowniczy teren rozległych wzniesień, porośniętych cienistymi lasami i zagajnikami, a w dolnych partiach łąkami oraz niewielkimi polami uprawnymi, schodzącymi w stronę zachodniej części doliny, w kierunku stawów, oraz ku zabudowie folwarcznej.

Hrabia swój park współtworzył z  żoną -Friederiką, dla której z okazji drugiej rocznicy ślubu, postawił na wzgórzu niedaleko pałacu pawilon ogrodowy w formie świątyni greckiej.

W latach powojennych park uległ zaniedbaniu. Obecnie Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej prowadzi w parku prace rewaloryzacyjne. Wielkoprzestrzenne założenie z wieloma elementami architektonicznymi świetnie nadaje się na długie spacery i odkrywanie śladów przeszłości. Stanowi też, wraz z pieczołowicie odbudowywanymi budynkami dawnego folwarku, idealne miejsca dla wystaw i koncertów.