Historia
- Plan parku, LA Panse, 2008
Landschaftsarchitekturbüro Panse GbR Bautzen, 2008
Powstanie jednego z najpiękniejszych parków Górnych Łużyc zawdzięczamy Friedrichowi Ludwigowi von Würtemberg i Teck, który zlecił w latach 1721-1723 budowę zamku myśliwskiego, dzisiejszego „starego pałacu“ dla swojej towarzyszki Urszuli Kathariny von Teschen z domu Lubomirskiej, utrzymanki Augusta Mocnego. Miała to być jej letnia rezydencja.
W tymczasie powstało też barokowe założenie ogrodowe, prawdopodobnie według planów drezdeńskiego architekta dworskiego Johanna Friedricha Karchera. Budowę drugiego pałacu, zwanego „nowym“, z Oranżerią zlecił architektowi Friedrchowi Augustowi Krubsacius w latach 60. XVIII wieku dworski bankier, baron Wolfgang von Riesch. Architekt, działający również jako artysta sztuki ogrodowej zaprojektował też rozszerzenie ogrodu barokowego do kompleksowego założenia parkowego, z regularnie poprowadzonymi ścieżkami, alejami, osiami widokowymi i licznymi obiektami małej architektury. W XIX wieku uzupełniono park o część krajobrazową. Dużą stratą dla tego założenia był pożar i zniszczenie nowego pałacu w 1945 roku oraz przylegającej do niego oranżerii z ponad 230-letnią kolekcją drzewek pomarańczowych i cytrynowych.
Znaczenie dla sztuki ogrodowej
Dzisiejsze założenie stanowi połączenie regularnego barokowego ogrodu z parkiem krajobrazowym XIX wieku.
Centralna część to ujeżdżalnia, po bokach której stoją pawilony. Okrągły teren ujeżdżalni ogrodzony jest żywopłotem grabowym. Na północnym wschodzie ujeżdżalnię zamyka balustrada, przy której stoją dwie figury z piaskowca „Atalante“ i „Meleager“.
Mitologiczna rola tych postaci związana jest z myślistwem, przez co pasuje tematycznie do sposobu w jaki miał być użytkowany pałac (siedziba myśliwska). Twórcą posągów jest prawdopodobnie Johann Christian Kirchner (1691-1732), jeden z uczniów Permosera (1651-1733). Na cokołach, które zamykają ujeżdżalnię z drugiej strony stoją kamienne wazy, również z motywami myśliwskimi. Oś wiodąca do niebieskiej bramy prowadzi nad trawnikami, zwanymi bowling green, przewidzianymi dawniej do gry w kule (Bowls). Dwie fontanny z delifinami tworzą zakończenie trawników po stronie północno-wschodniej. Na wschód od ujeżdżalni wznosi się „stary pałac“. Symetryczne barokowe rampy ogrodzone żywopłotami wiodą na wschodnią część zamku, którą zamykają fosy. Przed wschodnim wejściem do pałacu na trawniku znajdują się dwa uformowane w kule bukszpany.
Zarówno z pałacu, jak i z dziedzińca rozciągają się liczne osie widokowe ku bramom parku, fontannom oraz budowlom w otoczeniu parku.
W części krajobrazowej dominuje Jezioro Łabędzi. W części tej odnaleźć można liczne obce gatunki drzew liściastych i iglastych, które dzisiaj są oznakowane i tworzą edukacyjną ścieżkę przyrodniczą.
Duża ilość zbiorników i cieków wodnych dodaje parkowi naturalności i uroku. Oprócz obiegających pałac fos oraz Jeziora Łabędzi, przepływa przez park strumień Schwarzwasser, który rozlewając się we wschodniej części parku tworzy las łęgowy, będący pod ochroną przyrody.